Kijken, kijken is klussen

klusteam

Voldoende gereedschap bij ons, de auto is vol, daar proppen we een drietal slaapzakken en kleding bij en we kunnen gaan. O, wacht, niet te vergeten wat ontbijt en lunch om de zondag en maandag deels door te komen. Ik geloof dat we alle drie - voor drie man eten en drinken bij ons hadden... we hebben dus geen zorgen dat we omkomen van de honger.
Vroeg op pad betekend voor 4.00 uur eruit en om 5.30 uur vertrekken. We hebben een strak reisschema om optimaal gebruik te maken van het weekend. De eerste stop is altijd hetzelfde tankstation net over de grens van Frankrijk en wie komen we daar tegen in allervroegte... vrouwlief (alsof het afgesproken was).

We voorspoedige snel onze reis en komen voor 12.00 uur aan in Fougilet. De mannen hadden even tijd nodig om de status van het hoopje steen en de omgeving op zich te nemen. Ze hebben de verhalen gehoord, maar dat het er zo bij stond .... 

Stefan had een drone bij zich, wat mooie plaatjes en filmpjes resulteert. Althans, volgens hen zijn de plaatjes wel mooi maar wat er op beeld staat?! Er worden diverse TV programma's tegen het licht gehouden; wat nou erger is dit of wat je op TV ziet.

 

Enfin, even een boterham op en starten maar! Ikzelf maak de vloer af waar na laatste bezoek zijn gebleven en Vader en broer zetten de eerst muur in tegel. We hadden geen plannen van te voren gemaakt, maar dit klinkt leuk ... dus doe maar!

  

De tegels zijn niet recht, de muur is krom... ja ja, nu weten we het wel. Twee muurkanten krijgen we voor het avondeten erop en de vloer is dicht. Keurig werk!

  

Omdat we maar een nacht blijven maken we de caravan gereed. De temperatuur is 6 graden dus benieuwd hoe we daarin de nacht doorkomen. We besluiten een dorpje verder te zoeken naar een restaurantje om te eten. Er is niet veel open, zeg maar niks, maar gelukkig vinden we een aardige gastvrouw met haar vier tafel restaurant. 

Het is voor een Nederlander even wennen, de tuintafels, de manier van serveren. En voor de Fransen zijn wij natuurlijk ook een attractie. Want wie eet er nou binnen 3 minuten zijn hoofdgerecht op (de carpaccio was geen voorgerecht Pa...). Zonder de juffrouw te beledigen bestellen we een tweede hoofdgerecht, zo heeft zij een beetje omzet met de twee gasten die avond en wij zijn gevuld.

We ritsen ons op tijd in de slaapzakken met nog heel even de bouwkachel in de caravan aan. De planning is om de volgende dag nog 3 kantjes muur te betegelen en naar schatting zijn we dan 16.00 uur klaar en rijden dan terug naar huis.

 

De volgende ochtend starten we om 8.45 uur en hebben we eigenlijk de smaak te pakken. Resultaat; de geplande muurtjes zijn om 12.00 uur klaar. 

 

De lijm is op en de koud wordt er niet minder op. Het is mooi geweest en we besluiten de terugreis op tijd te maken. Alles afsluiten, water uit de leidingen en nog een paar laatste rondjes met de Drone.

Pa (Frank) en Stefan bedankt! In een korte tijd wat meters kunnen maken.